Ursus przechodzi sporą metamorfozę. Od bardzo starych wsi które dzięki fabryce miały szansę się rozwinąć i w latach 70'tych stać się dzielnicą Warszawy po wyburzenie tych fabryk i postawienie na ich miejscu dużych kompleksów mieszkaniowych.
Mural "Posag siedmiu panien". Te siedem panien było córkami założycieli fabryki i dzięki ich kapitałowi w 1893 roku można było uruchomić pierwszą wersję przedsiębiorstwa produkującą początkowo armaturę spożywczą, później rozszerzając ją o elementy ogrzewania i budowę silników.
Fabrykę zwiedzałem kilkukrotnie gdy jeszcze istniała. Wyburzana jest sukcesywnie od wielu lat. Teraz zostały dosłownie okruchy których lada miesiąc już nie będzie w ogóle.
Po wojnie fabryka produkowała chyba już tylko sprzęt związany z traktorami ale przed wojną produkowano w miej równolegle dużo sprzętu wojskowego, polskie czołgi, tankietki i ciężarówki. W czasie okupacji niemieckiej niemcy urządzili w niej zakłady remontowe dla własnego sprzętu. Po 45 roku hale fabryki zostały rozgrabione i zdewastowane a maszyny wywiezione. Cześć z nich odnaleziono niedługo później na Dolnym Śląsku.
Po wojnie fabryka szybko stanęła na nogi i pracowała aż do początku XIX wieku.
Pomnik upamiętniający wydarzenia związane ze strajkiem w fabryce.
A co taki wrak tu robi?
Ursus, zaraz po Żoliborzu jest najmniejszą dzielnicą Warszawy. Poświęciłem mu cały dzień i najciekawsze rzeczy jakie znalazłem są związane z jego historią którą już znałem wcześniej i która na naszych oczach znika.
